รู้อยู่แก่ใจ

ล้วนมีวุฒิภาวะ มีสามัญสำนึกด้วยกันทั้งนั้น แม้แต่ประชาชนทั้งหลายก็เถอะ

เพราะฉะนั้น ใครทำอะไร ทำทำไม ทำเพื่อวัตถุประสงค์ใด

ล้วนแต่รู้กันอยู่แก่ใจตัวเองกันเป็นอย่างดี

ก็ได้แต่หวังงว่า บนการตัดสินใจและการกระทำใดๆก็ตาม

มโนสำนึกคงจะเป็นคำตอบได้เป็นอย่างดี

ยกเว้นจะไม่มีมโนสำนึก ไม่มีหิริ โอตัปปะ เหลืออยู่ในจิตใจแล้ว

ส่วนจะนอนหลับฝันดีหรือไม่ คงเป็นเรื่องที่พูดแทนกันได้ยาก

คงได้แต่หวังว่า จะหลับสนิท ไม่ฝันร้าย หรือหลับไม่ลงก็แล้วกัน

ภูวนารถ ณ สงขลา