เขตเศรษฐกิจพิเศษ‘พุน้ำร้อน – ทวาย’ สู่พม่า..จริงหรือกำมะลอ

โครงการเศรษฐกิจพิเศษ ที่ตำบลพุน้ำร้อน อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี เส้นทางสู่ทวายของประเทศพม่า โครงการนี้ถือเป็นเมกะโปรเจคของรัฐบาลเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งตอนนั้นเศรษฐกิจเฟื่องฟู การค้าขายชายแดนเป็นภาพที่มีอนาคตส่องสว่างให้กับคนชายแดนและเศรษฐกิจทั้งใหญ่และเล็กจากไทยสู่พม่า จากพม่าสู่ไทย

การรองรับของภาคราชการ ทหาร ตำรวจ ฝ่ายปกครอง ตม. ศุลกากร กระทรวงเกษตร ได้มีการตั้งสถานที่ราชการเพื่อรองรับลงทุนไปนับพันล้านหมื่อนล้าน ยังไม่รวมถึงการเวนคืนที่ดินของประชาชน ซึ่งยังคาราคาซังเกือบทุกวันนี้ ในการจ่ายค่าที่ดินอย่างไม่เป็นธรรม ในขณะที่เส้นทางถูกตัดถูกตอนถูกขยายลุกลามไปทั่วบริเวณพื้นที่เศรษฐกิจพิเศษแห่งนี้

ในฝั่งของพม่า ซึ่งมีชายแดนติดของเราเป็นเขตพื้นที่ของทั้งพม่า และพื้นที่อิทธิพลของกลุ่มชาติพันธุ์ กะเหรี่ยงเคเอ็นยู ชายแดนแถวนี้มีความเป็นปกติ ไม่มีเหตุการณ์ร้ายใดๆ ประชาชนทั้งสองฝั่งเคยไปหาสู่กันในอดีตก็ไม่มีปัญหาอย่างอื่น แต่พอในช่วงโควิดสามสี่ปีผ่านมา พื้นที่ติดต่อชายแดนไทย-พม่า จากเชียงใหม่ถึงระนอง ด่านถูกปิดตาย อาจจะมีประปรายบ้างเพื่อการค้าเล็กๆน้อยๆ ซึ่งไม่พอกับความต้องการของประชาชนทั้งสองฝั่ง ปัญหายังค้างคาอยู่ตลอด การค้าขายชายแดนประสบปัญหาอันยิ่งใหญ่ คนทั้งสองฝั่งเดือดร้อน ขาดทุนล้มละลายไปหมด ยิ่งปัญหาการเมืองในพม่าไม่จบ สถานการณ์ชายแดนก็จะต้องถูกปิดอย่างถาวรอย่างไม่มีทางเลี่ยง

จึงถือเป็นหน้าที่ของรัฐบาล เป็นหน้าที่ของผู้ประสานงานชายแดนทั้งสองฝั่ง เป็นหน้าที่ของรัฐอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

การเดินทางไปเจริญสัมพันธ์กับประเทศอื่นในทุกมุมโลกเป็นเรื่องที่ดี จะดีที่สุดมาดูแลประเทศบ้านใกล้เคียงกับเราก่อนจะเป็นประโยชน์มากกว่า เพราะกว่าอีลอน มัสก์ จะมา กว่านักลงทุนจากยุโรป อเมริกา จะมาถึงเมืองไทย คนไทยคงต้องขายบ้านกิน และจะไม่เหลือทั้งปัจจุบันและอนาคตของคนไทยอีกต่อไป ตราบใดที่เรายังพึ่งพาต่างประเทศอันไกลโพ้น

ย้ำรัฐบาลต้องเป็นเจ้าภาพในการเจรจากับประเทศเพื่อนบ้าน ย้ำคณะกรรมการชายแดนทั้งสองฝั่งจะต้องคุยกัน ย้ำเศรษฐกิจนั้นขาดช่วงไม่ได้ เพราะการทำสัญญาระหว่างประเทศ คำสั่งซื้อคำสั่งขายคำสั่งการผลิตมันได้เกิดขึ้นแม้จะมีปัญหาใดๆก็ตาม ฉะนั้นรัฐบาลต้องลงมาแก้เพื่อพี่น้องประชาชนและคนค้าขาย เพื่อการขับเคลื่อนเศรษฐกิจให้มีคววามต่อเนื่อง

เขตเศรษฐกิจพิเศษที่พุน้ำร้อนสร้างปัญหามากมายสร้างความเจริญก็ไม่น้อย ที่ดินถูกเวนคืนเพื่อทำเศรษฐกิจพิเศษใช้เงินเยียวยาให้กับผู้ถูกเวนคืนนั้นยังเป็นปัญหาจนทุกวันนี้ สถานที่ราชการวันนี้รกร้างเสื่อมโทรม แม้มีคนดูแลแต่ความเสียหายนั้นยากพรรณา

เอกชนลงทุนสร้างบ้านสร้างตึกสร้างที่จอดรถ สร้างอาคารสร้างบ้านพักเพื่อรองรับความเจริญ วันนี้ถูกทิ้งร้างเป็นเหมือนเมืองร้างทุกเมืองที่มันล่มสลาย ไม่แน่ใจว่าภาครัฐทำอะไรกันอยู่ จะอยู่กันแบบไม่มีอนาคต ไม่มีวาระ ไม่มีการปฏิบัติการเชิงรุก ไม่มีแนวนโยบาย ปล่อยเวลาไปวันๆ รอวันที่การเมืองในพม่าที่รบพุ่งกันอยู่สงบ แล้วค่อยค้าขายหรืออย่างไร

ถึงเวลาแล้วที่ทุกท่านต้องหันกลับมาดูแลเขตชายแดนซึ่งเป็นจุดสำคัญของการค้าขายระหว่างประเทศเป็นสำคัญ วันนี้ลาวเจริญก้าวหน้า มีรถไฟความเร็วสูง ขนถ่ายสินค้า ขนคนเดินทางมาเที่ยวมาขายของ ในขณะที่หนองคายเมืองชายแดนที่ติดกับฝั่งลาวแท้ๆกลับเงียบเฉย ยุทธศาสตร์การรองรับที่จะเกิดความเจริญขึ้นนั้นอย่าเงียบ นายกฯไปอีสานก็เฉียดไปเฉียดมา แต่ยังไม่เคยลงที่หนองคายด้วยสาเหตุใดไม่ทราบ ทั้งๆที่หนองคายเป็นเมืองท่าสำคัญ ควรจะเป็นฮับของการขนถ่ายสินค้าระหว่างไทย ลาว จีน

เสียดายรถไฟจีน ตามระบบแล้วรถไฟไทยจำเป็นต้องต่อเชื่อมเอาระบบของจีนเข้ามาสู่ฮับหรือศูนย์ขนถ่ายสินค้าระหว่างประเทศในเขตจังหวัดหนองคายให้มากที่สุด เพื่อนำสินค้าไปสู่ตลาดจีนลาวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

โครงการพุนำร้อนวันนี้คือเมืองร้าง เมืองที่รอความรับผิดชอบของรัฐบาล รอการเจรจาของคนสองฝั่ง รอคณะกรรมการชายแดนทำงาน รอการฟื้นฟูทุกมิติเกิดขึ้นเพื่อพี่น้องทั้งสองฝั่งจะได้มีการค้าขายเพื่อชดเชยความหายนะที่เกิดขึ้นในห้าปีที่ผ่านมา

ทีมข่าวได้เดินทางไปดูพื้นที่ แม้ไม่รกร้างก็เหมือนสุสานที่ไร้คนไร้มนุษย์ห่างจากด่านไปประมาณหนึ่งกิโล มีทหารพราน ทหารหลักตั้งค่ายดูแลความสงบ

ส่วนบริเวณอาคารสถานที่ราชการซึ่งมีสภาพเหมือนถูกทิ้งร้างเกือบจะไร้คนดูแล มียามหนึ่งคนเฝ้าประตูชายแดนอยู่กับหนุ่มหน้ากะเหรี่ยงกับหมาพันธุ์บางแก้วนั่งอยู่ตีนบันได ภาพที่เห็นทำให้รู้สึกเสียดายงบประมาณแผ่นดินที่ลงทุนกับโครงการนี้ไปนับหมื่นล้าน คงมีคนที่ร่ำรวยไปจากโครงการนี้ก็แค่ข้าราชการบางกลุ่ม นักฉวยโอกาสซื้อที่ดินบางกลุ่ม รวมทั้งคณะคนออกนโยบายและคนอนุมัติโครงการนี้บางคณะที่ร่ำรวยกันไป แล้วทิ้งขยะให้คนในประเทศนี้ต้องรับผิดชอบ

ทีมข่าวพิเศษรายงาน