มุมมอง ‘รักษาการประธานสภานักศึกษา มธ.’ มุมมองคนรุ่นปัจจุบันกับจุดยืน ‘ธรรมศาสตร์’

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (มธ.) จัดงานวันสถาปนามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ครบรอบปีที่ 90 ขึ้น ณ หอประชุมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ เมื่อวันที่ 27 มิ.ย. 2567 ซึ่งในการกล่าวของ นายภูมิบดี ฮุ่นตระกูล รักษาการประธานสภานักศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ถือเป็นมุมมองและจุดยืนที่น่าสนใจอย่างยิ่ง จึงขอนำคำกล่าวของนายภูมิบดี ฉบับเต็ม มาเผยแพร่เพื่อสร้างความเข้าใจของจุดยืนของนักศึกษาธรรมศาสตร์ในยุคปัจจุบัน ให้ทั้งคนในประชาคมธรรมศาสตร์ และคนในสังคมได้เรียนรู้

เรียนคณะผู้บริหาร คณาจารย์ บุคลากร เพื่อนนักศึกษาและประชาคมธรรมศาสตร์ทุกท่าน

กระผม ภูมิบดี ฮุ่นตระกูล ประธานสภานักศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ในฐานะรักษาการประธานสภานักศึกษา ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณผู้จัดงานที่ให้เกียรติและมอบโอกาสให้กระผมได้ขึ้นมาเป็นตัวแทนสภานักศึกษา กล่าวสุนทรพจน์ในวาระวันสำคัญเช่นนี้

27 มิถุนายน 2477 90 ปีที่แล้วในวันนี้ คือวันที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้รับการสถาปนาขึ้น ในชื่อ มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง โดยศาสตราจารย์ปรีดี พนมยงค์ ผู้ประศาสน์การ และแกนนำคณะราษฎร

จากวันนั้นสู่วันนี้ เวลาล่วงเลยมาถึง 90 ปี กว่า 9 ทศวรรษที่ผ่านมา แม้ชื่อมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ของเราจะไม่มีคำว่าการเมืองต่อท้ายแล้ว แต่ความเป็นศูนย์กลางของการเคลื่อนไหวทางการเมือง ความเป็นผู้นำแห่งการเปลี่ยนแปลง ไม่เคยจางหายไป ธรรมศาสตร์เป็นแบบอย่างให้กับมหาวิทยาลัยอื่นทั่วประเทศ และมีบทบาทในการพัฒนาประชาธิปไตยของไทยเสมอมา ดังที่เราเห็นกันมาตลอดเหตุการณ์สำคัญต่างๆ อาทิ 14 ตุลา 2516, 6 ตุลา 2519, พฤษภาทมิฬ 2535 ตลอดจนการเคลื่อนไหวในช่วงปี 63 ที่ผ่านมา จนถึงปัจจุบัน

เป็นเรื่องน่ายินดีที่ธรรมศาสตร์เป็นผู้นำแห่งการเปลี่ยนแปลงตลอดมา จิตวิญญาณนี้รวมไปถึงการบริหารจัดการมหาวิทยาลัย ที่คณะผู้บริหารและคณาอาจารย์ต่างก็มีวิสัยทัศน์ พัฒนาธรรมศาสตร์ไปข้างหน้า และการเคลื่อนไหวทางการเมือง อันมีนักศึกษาเป็นกำลังหลัก ผู้มาพร้อมกับอุดมการณ์และแนวคิดที่ก้าวหน้า ผู้ฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ ว่าประเทศไทยดีกว่านี้ได้

แต่ปัจจุบัน ถึงเวลาที่เราต้องย้อนมองว่า มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ยังคงไว้ซึ่งจิตวิญญาณนี้หรือไม่

เมื่อ 90 ปีที่เเล้ว อาจารย์ ปรีดี พนมยงค์ ได้สร้างมหาวิทยาลัยเเห่งนี้เพื่อสร้างคนรุ่นใหม่สำหรับไทยที่มี ประชาธิปไตยเป็นศูนย์กลาง เป็นเรื่องสำคัญยิ่งที่ประชาคมธรรมศาสตร์ต้องคำนึงถึงภารกิจนี้ไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในปัจจุบันที่ระบอบประชาธิปไตยไทยยังคงพบกับมรสุมเเละอุปสรรคมากมายที่ขัดขวางมิให้เมล็ดพันธุ์ประชาธิปไตยในไทยสามารถผลิดอกออกผลได้อย่างเต็มที่เเละสวยงาม แม้เวลาจะล่วงเลยมาเกือบศตวรรษ

ดังนั้นกระผมจึงอยากใช้เวทีนี้ ขอเรียกร้องให้ธรรมศาสตร์เป็นกำลังสำคัญในการนำพาหลักนิติรัฐและนิติธรรมกลับคืนมา ขอให้เราทุกคน ไม่เพิกเฉยดูดาย และร่วมกันนำพาความยุติธรรมมาให้กับชาวธรรมศาสตร์และประชาชน ผู้เผชิญกับความอยุติธรรม ให้ธรรมศาสตร์มั่นคงในภารกิจที่มุ่งหมายนำพาประเทศก้าวไปข้างหน้า ดังคำกล่าวที่ว่า “ฉันรักธรรมศาสตร์เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน” อย่างแท้จริง มิใช่เป็นเพียงประโยคที่แปะบนกำแพง

มหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นพื้นที่ปลอดภัยในการเคลื่อนไหวทางการเมืองแล้วหรือยัง มหาวิทยาลัยแห่งนี้ปกป้องนักศึกษาที่ถูกอำนาจรัฐคุกคามโดยคดีทางการเมืองแล้วหรือยัง จะทำอย่างไรให้ธรรมศาสตร์เป็นมหาวิทยาลัยแบบอย่างที่ไม่เพียงแต่ผลิตคนออกไปรับใช้ระบบเศรษฐกิจและรัฐชาติ แต่เป็นตัวขับเคลื่อนสังคมในทุกด้าน โดยเฉพาะบทบาทของมหาวิทยาลัยที่มีนักศึกษาเป็นผู้ร่วมพัฒนา ไม่ใช่แค่ลูกค้าในระบบทุนนิยม

90 ปีที่ผ่านมา ธรรมศาตร์เป็นผู้นำแห่งการเปลี่ยนแปลงเช่นไร ขอให้อนาคตนับจากนี้ต่อไปยังคงเป็นเช่นนั้น

90 ปีที่ผ่านมา ธรรมศาสตร์สอนให้รักประชาชนฉันใด ขอให้ยังยึดมั่นในหลักการนี้ฉันนั้น

และอนาคตธรรมศาสตร์นับจากวันนี้ ขอให้เราทุกคนร่วมกันกำหนดทิศทาง มั่นคงในภารกิจ และยึดมั่นในจิตวิญญาณ เป็นผู้นำการขับเคลื่อนสังคมให้ก้าวหน้า ไม่ปล่อยให้อำนาจรัฐคุกคามนักศึกษาที่ออกมาต่อสู้กับความอยุติธรรม ให้ธรรมศาสตร์มีจุดยืนที่ชัดเจน เป็นมหาวิทยาลัยแห่งเสรีภาพดั่งที่พูดกันเสมอมา

ขอบคุณครับ