กลอนละบาท : ช่องว่างสังคมไทย
ถามช่องว่าง ระหว่างคน จนรวยนั้น
มันถี่ห่าง ต่างชั้น กันแค่ไหน
สุดพรรณนา เหมือนฟ้า กับเหวไง
มองอย่างไร ไม่เห็นกัน สวรรค์กับดิน
ผู้ร่ำรวย ก็ฉกฉวย ด้วยอำนาจ
จนมักพลาด ไม่อาจพ้น ล้นหนี้สิน
หมดปัญญา หาจนท้อ ต้องขอกิน
ชาติจะสิ้น ดิ้นไม่ไหว ใครจะทน
นายสอน เขียนเกิด
