อย่าชิงสุก-ก่อนห่าม
“มาแรง” เรียกได้ว่า “เป็นบ่อแห่ง”ความฝันของคนทั้ง ๖๗ ล้านคนทีเดียว
จาก“อนาคตใหม่” มาสู่“ก้าวไกล” ที่สร้าง“โครโมโซมเทียม” ริดทิ้ง“ยีนที่พกพร่อง” เอาส่วน“ยีนที่ดี ๆ”เข้ามาจนล้นพ้น แต่ไปมา“พลังที่ยิ่งใหญ่”.. ไฉนถึงได้มา“เหี่ยว” เล็กลงในช่วงปลายล่ะท่านสารวัตร..
ไม่อยากเห็น“ก้าวไกล”.. “ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ แต่เหลาลงไปกลายเป็นบ้องกัญชา” สร้างสิ่งผิดหวังแก่คนที่เขา“ศรัทธา”
บนเส้นทางการเมือง ที่เดินทาง ๑๐ กว่าฤดูร้อน เข้าสู่ต้นฝน-ชนกับฤดูหนาว ไม่ควร“แตกอุดมการณ์”ให้เสียต้นทุน สิ่งงดงามอันดีพร้อม “สวยเลิศ” ควรให้“ดำรงอยู่ไว้”ชนิดเที่ยงตรงไม่ผันแปร
“ต้นกำเนิด” จุดประกายที่“ล้ำเลิศ” คือการ“สร้างการเมืองยุคใหม่” จน“ฝากผี-ฝากไข้”ได้เต็มร้อย เพราะ“อนาคตใหม่”ได้จุดไฟนำทาง โดยส่งไม้ให้กับ“ก้าวไกล” เล่นในบทฮาร์ดคอร์ เพื่อที่“รื้อโครงการ-กลุ่มอนุรักษ์นิยม” ที่มี“ชุดลายพราง”ใส่ทอปบู๊ต เป็น“เพลย์เมกเกอร์”ทำเกมเป็น“ตัวรุก” เพื่อไม่ให้“ฝ่ายประชาธิปไตย”มีกำลังยืน
ต้องบอกว่า เมื่อ“ต้นน้ำ” ทั้ง“อนาคตใหม่” และ“ก้าวไกล” เริ่มฉากลั่นกลองรบ ใส่“เขียวสีม้า”อย่างไม่ยั้งรอ “กลางน้ำ”ก็ถล่ม-ใส่เสียงขรม ให้“ยกเลิกการเกณฑ์ทหาร” และ“ยุบนายพล”ที่มีล้นเกินงบประมาณ
“ปลายน้ำ” ให้“รื้องบ”ชนิดตัดเหี้ยน “ไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม”ใดๆ ทั้งนั้น
ยกทั้งพรรคออกมาลุย เพื่อฟันให้ราบเป็นหน้ากลอง ไม่ให้“ซื้ออาวุธสงคราม”มาเป็น“เขี้ยวเล็บ”เสริมเหมือนเก่า
บทบาทของ “อนาคตใหม่” และ “ก้าวไกล” เป็นการ“ฝากแผ่นดิน”ได้อย่างสนิทใจ
แต่พอเริ่ม“มีพรรษา” และ“แก่อาวุโสขึ้น”.. “ยีน”อันเป็น“รหัสควบคุมลักษณะพันธุกรรม”ที่ได้ถ่ายทอดมาแต่เมื่อต้น ไยจึงได้“ย้อนกลับ” ไปเหมือนเช่น“ประชาธิปัตย์” แห่ง“พรรคธงฟ้า” ได้อย่างไรก็ไม่ทราบสิครับ
จุดที่ละม้าย-คล้ายคลึงกัน..เมื่อเริ่มแรก-แต่เดิมทีนั้น “ประชาธิปัตย์”เป็นไม้เบื่อ-ไม้เมากับ“กองทัพ”อย่างฝังแน่น เป็นที่“ถูกอก-ถูกใจ”ต่อพระเดช-พระคุณประชาชนเป็นอันมากส์
ก้าวขึ้นมาเป็น“ขวัญใจชาวบ้าน” ได้อย่างประทับใจจ๊อดทีเดียวเชียวล่ะ
ต่อกรมาตั้งแต่ยุค“จอมพลผ้าขาวม้าแดง” จอมพลสฤษฏ์ ธนะรัชต์ มือปฏิวัติที่“ล้มกระดาน”ฝ่ายประชาธิปไตยจนเค้เก้ และยืน“เคียงบ่า-เคียงไหล่” ไม่ลดรา-วาศอกให้กับ“จอมพลถนอม กิตติขจร” และ “จอมพลประภาส จารุเสถียร”
ผลงานช่าง“เอกอุ” เป็นสิ่งสูงสุดเลอค่า หานักการเมืองพรรคใดมาเทียมทัดไม่ได้เลย จะบอกให้ เรียกว่า“ค้านปฏิวัติทุกรูปแบบ ไม่ให้ทหารบางคนเป็นอีแอบ”เข้ามาโค่นอำนาจ ให้หลุดไปจากมือประชาชน
แต่ช่วงหลัง “สัญญลักษณ์”ยี่ห้อเดิมเสื่อมถอย หย่อนลงมากระมัง ถึงได้“ส่งกำลังใจ”ไปร่วมกับ“สลิ่ม” และ“กปปส.” เป่านกหวีดเปิดประตูให้ทหารเข้ามา
ครั้งนั้น เป็นบรรยากาศเปิดประตูอ้าซ่า-แบะท่าเกิดมาแล้ว
และทำท่าจะ“ส่อเค้า” เกิดขึ้นลางๆมาให้เห็น มีการหาเหตุสะเด็ดน้ำ ยกเรื่อง“คุณเศรษฐพุฒิ สุทธิวาทนฤพุฒิ” ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย ขึ้นมา“ชงหวานเจี๊ยบ”
ไม่อยากคิดว่านี่จะเป็น“สารตั้งต้น” ที่ทำให้“เกิดปฏิกิริยา”ด้อยค่า“รัฐบาล” ไปสู่หนทาง“สร้างรัฐทหาร”ขึ้นมาใหม่
“อนาคตใหม่และก้าวไกล” ยืนค้ำเป็นตัว“ถ่วงดุล” ไม่ให้มี“พวกลางพราย”แตกแถวในเขต“ปลอดการปฏิวัติ”
แต่ทำไมถึงได้“ร่วมตีโอบ” กับ“นักการเมือง” และ“นักวิชาเกิน” เพื่อ“ทลายรัฐบาลประชาธิปไตย”ด้วยเล่า
ท่านไม่ควรที่จะไป“จุดไฟ” เร้าอารมณ์ร่วมกับเหล่า“ไดโนเสาร์ตกยุค”พันธุ์นี้เลยนะ จง“รักษาความบริสุทธิ์” เหมือนเกลือรักษาความเค็ม ไม่นาน“ ๑๔ ล้านเสียง”จะทะยานขึ้นเป็นเสียงข้างมากพรรคเดียว
อย่าได้“ชิงสุก-ก่อนห่าม” ทำในสิ่งที่ไม่สมควรก่อนกาลเวลาจะมาถึง รักษาพื้นที่“แห่งการเป็นนักประชาธิปไตย”
โอกาสเป็นรัฐบาลอยู่แค่คืบ-กระดึบไม่กี่ก้าว ฝันที่เป็นจริงก็จะมาถึง
ทำไมต้องเร่งด่วนจี๋..“ไม่จำบทเรียนรุ่นพี่” ที่ไป“ตั้งรัฐบาลในค่ายทหาร” หรือนั่น?
“กะพรุนไฟ”
