กตร.ยุค ‘เศรษฐา’

ดูเหมือน ขั้วอำนาจเก่าในสำนักงานตำรวจแห่งชาติ มองว่า พลตำรวจเอก สุรเชษฐ์ หักพาล รองผบ.ตร. อยู่ในสถานการณ์ขั้นวิกฤตแล้ว

ถึงได้เดินหน้าทั้งยื่นคำร้องขอความเป็นธรรม และฟ้องร้องคดีอุตลุดไปหมด

เชื่อไปถึงขนาดว่า การสกัดเส้นทางสู่ผบ.ตร. จะดับฝัน พลตำรวจเอก สุรเชษฐ์ ได้แน่นอนแล้วในครั้งนี้

สารพัดวิธีการ และการผลึกกำลังเปิดศึกกับโจ๊ก เป็นใครก็คงต้องเชื่อว่ารอบนี้ชนะเบ็ดเสร็จเด็ดขาดแน่

แต่น่าอนาถ เพราะเป็นความเชื่อที่แลกมาซึ่งความย่อยยับขององค์กร สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ในสายตาของสังคม

และที่หนักหนาสาหัสที่สุด คือความย่อยยับของกระบวนการยุติธรรมในสังคมไทย

กับประโยคที่พลตำรวจเอก สุรเชษฐ์ พูดว่า ถ้ายังไม่สามารถปกป้องความยุติธรรมให้กับตัวเองได้ แล้วจะไปปกป้องความยุติธรรมให้กับประชาชนได้อย่างไร

สะท้อนสัจจะความจริงได้เป็นอย่างดี

แค่ประเด็นเดียว ประชาชนก็มึนตึ๊บแล้ว กับกรณีคำสั่งที่พลตำรวจเอก สุรเชษฐ์ โดนให้ออกจากราชการไว้ก่อน กฤษฎีกาวินิจฉัยว่าเป็นคำสั่งที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ด้วยมติเอกฉันท์ 10 ต่อ 0

ขณะที่ กตร. ก็มีมติเป็นเอกฉันท์ 12 ต่อ 0 ว่าเป็นคำสั่งที่เป็นไปตามระเบียบและขั้นตอนการออกคำสั่งแล้ว

ที่ตลกก็คือ ในการประชุมกตร. ที่มี เศรษฐา ทวีสิน นั่งหัวโต๊ะ ทั้งๆที่ได้รับรู้อยู่แล้วว่ากฤษฎีกามีความเห็นอย่างไร แต่ก็ปล่อยให้มีการใช้สไตล์ ‘ศรีธนญชัยทางกฎหมาย’ กันเกิดขึ้น

ยกอ้างดื้อๆ บรรดาคำสั่งให้ออกจากราชการ มีทั้งการใช้กฎหมายเก่าและกฎหมายใหม่ปี 2565

หลักยุติธรรมสามารถเลือกใช้กฎหมายเก่าหรือกฎหมายใหม่ก็ได้ เพียงเพื่อให้บรรลุเป้าหมายอย่างนั้นจริงหรือ

เป็นตลกร้ายที่สร้างรอยด่างให้กับวิถีกระบวนการยุติธรรมหรือไม่

ยิ่งข้ออ้างที่ว่ากตร. พิจารณาแค่คำสั่งเป็นไปตามหลักเกณฑ์หรือกฎระเบียบหรือไม่ แต่ไม่ได้พิจารณาว่า ถูกหรือไม่ถูก

โยนไปให้เป็นเผือกร้อนของคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรม (ก.พ.ค.) ที่จะดูว่าเป็นคำสั่งที่เป็นธรรมหรือไม่

ฟังแล้วเจ็บปวดยิ่งนัก สังคมไทยยังมีศรีธนญชัยทางกฎหมายไม่มากพอหรืออย่างไร

วันนี้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ซึ่งควรเป็นต้นทางของกระบวนการยุติธรรม กลับกลายเป็นต้นเหตุแห่งข้อสงสัย ว่ากระบวนการยุติธรรมถูกแทรกแซงได้อย่างนั้นหรือ

กระบวนการยุติธรรมสามารถพลิกแพลงเพื่อสนองตัณหาแห่งอำนาจและผลประโยชน์ได้อย่างนั้นหรือ

แล้วสังคมไทยจะอยู่กันอย่างไร

หนามกุหลาบ